Te gołąbki z tradycyjnymi mają wspólną… nazwę 🙂 Niedoścignioną mistrzynią staropolskich gołąbków jest moja Mama, ja z kolei w swojej kuchni bawię się smakami i świadomie łamię pewne schematy. Dlaczego? Bo nasza rodzina to istny smakowy misz masz. I zrobić obiad, który wszystkich zachwyci jest w naszym przypadku dużym wyzwaniem. Nieustannie jednak próbuję i od czasu… Czytaj dalej Gołąbki z innej bajki
Nie ukrywam, że na diecie bezglutenowej włoskich smaków brakuje mi najbardziej. Wszyscy lubimy pizzę i często ją robię, oczywiście cztery różne, bo każdy ma inne smaki. Swoją więc uczyniłam kalafiorową i nie ukrywam to wciąż namiastka tego prawdziwego smaku pizzy. Ale jest duży plus – po zjedzeniu pizzy kalafiorowej nie będziecie mieli tego uczucia ciężkości… Czytaj dalej Pizza na kalafiorowym spodzie
Bo w zamyśle miały być wegańskimi kotletami, ale podczas pieczenia wyszły placki. Za drugim podejściem liczyłam więc na placki, ale wyszły bardziej kotlety. Tak więc nie wiem jak je nazwać, bo faktycznie i za placki i za kotlety mogą robić. No to robią! 🙂
Dania jednogarnkowe są szybkie w przygotowaniu i niezwykle smaczne. Doprawdy pojęcia nie mam, czemu zawsze traktowałam je po macoszemu, ale wystarczyło mieć ochotę na ciecierzycę i oto powstał jeden duży gar obiadu. Pysznego obiadu! 🙂
Idąc za ciosem – kolejne pesto. Tym razem zmiksowany został jarmuż. Jest troszeczkę ostrzejsze w smaku od pesto z rukoli. Smakowo fajnie będzie pasował z mięsami, których raczej nie jadam, no ale reszta rodziny i owszem. Ale znając mnie na pewno wymyślę z czym, dla mnie jadalnym będzie pasować idealnie i nie zapomnę się podzielić… Czytaj dalej Pesto z jarmużu
Warto mieć w lodówce. Idealna jako pasta do kanapek, dodatek do obiadu, czy przekąska na kolację. Ładuję to pesto wszędzie – do makaronów, do mięs, jako dip. No i dorwałam się do rukoli z małego, lokalnego gospodarstwa, więc poznałam różnicę i w wyglądzie i w smaku od tych z supermarketów. Ta z gospodarstwa jest zdecydowanie… Czytaj dalej Pesto z rukoli
Można kombinować z przepisami na wiele sposobów, ale często przekonuję się, że to, co proste jest najlepsze. I tak jest również w tym przypadku!
Szparagi! Czekam na nie cały rok! I co roku jestem wielce zdziwiona, że sezon na nie tak szybko się kończy. Najlepsze – zielone. Najsmaczniejsze podduszone 3 minuty na maśle, ale to niczym podrażnienie kubków smakowych. Wpakujmy je więc do risotto i zróbmy sobie niebiański obiad 🙂
I okazało się, że nie trzeba mieć pieniędzy jak lodu, ani szukać dzikich łososi gdzieś na końcu świata. W moim przypadku wystarczy przejść 500 metrów do sklepu, co to ma logo biedronki (wciąż zastanawiam się skąd im się akurat biedronka napatoczyła) i kupić dzikiego łososia z Alaski za całkiem rozsądną cenę…
Tak, tak. Dawno tarty nie było (cóż za oklepany tekst już na tym blogu). I dawno nic z koprem włoskim nie wyczyniałam 😛 (to też niedługo stanie się kolejnym powtarzającym się tekstem). Ale kocham koper włoski za anyżkowy smak, jedyny w swoim rodzaju. Kocham tarty. I pokochałam to, że w wersji bezglutenowej są równie kruche… Czytaj dalej Owsiana tarta z fenkułem, czosnkiem i tymiankiem
